Aktualności

Sytuacja kobiet na rynku pracy w małych miastach i na wsiach

Sytuacja kobiet na rynku pracy w małych miastach i na wsiach

3 lutego, 2011 0 komentarzy

Rynek pracy na terenach nisko zurbanizowanych oferuje specyficzne zatrudnienie nie zawsze odpowiednie dla kobiet. Silnie zakorzeniony stereotyp zmusza kobiety na wsiach do pozostawania w domu i przyjęcia roli żony i matki. Aktywizacja zawodowa kobiet oparta na przedsiębiorczości daje kobietom niezależność, spełnienie zawodowe, a społeczności lokalnej zmianę świadomości.

W II kwartale 2010 r. zbiorowość aktywnych zawodowo kobiet i mężczyzn liczyła 17,7 mln osób (z tego 16,0 mln pracujących i 1,7 mln bezrobotnych), a biernych zawodowo 14,0 mln osób. Ogólna tendencja wskazuje, że im większe miasto, tym niższe bezrobocie – dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet. W przypadku wsi w 2010 roku 70,8 % jej mieszkańców była aktywna zawodowo, w tym 42,7% ogółu kobiet . Według danych Narodowego Spisu Powszechnego w 2002 jedynie dla 13,4% gospodarstw domowych i 16, 7% ludności wiejskiej praca we własnym gospodarstwie rolnym była głównym źródłem utrzymania. Praca poza gospodarstwem była podstawą utrzymania 44,7% ludności wiejskiej.

Struktura zatrudnienia na terenach nisko zurbanizowanych kształtuje się głównie pod wpływem potrzeb rynku pracy, który w dużej mierze skupia się wokół miast. Szanse na znalezienie i utrzymanie pracy są większe w miastach. Problemem mniejszych miejscowości jest bezrobocie, a konkretnie małe możliwości wychodzenia z niego. Bezrobotne w mniejszych miastach to najczęściej kobiety mające 18-34 lat . Wiąże się to ze zdobywaniem wykształcenia, a potem z urodzeniem dzieci. Kobiety w czasie kiedy nie pracują zawodowo, pozostają na utrzymaniu rodziny bądź rejestrują się jako bezrobotne, uzależniając się od świadczeń socjalnych. Obniża to ich aktywność i powoduje poddanie się bierności zawodowej.

Specyficzna sytuacja kobiet polega na tym, że są dodatkowo obciążone obowiązkami domowymi i wychowaniem dzieci, szczególnie w mniejszych miejscowościach i na wsiach, gdzie na biologiczną funkcję kobiety związaną z urodzeniem dziecka nakłada się wciąż silny stereotyp jednoznacznie przypisujący głównie kobiecie obowiązek wychowywania potomstwa. Możliwość zaangażowania się kobiet wiejskich w pracę zawodową uzależniona jest od fazy rozwoju rodziny, a także ograniczona faktem, iż muszą być stale gotowe do podejmowania prac we własnym gospodarstwie rolnym. Ogranicza to możliwość mobilności w poszukiwaniu pracy. Role społeczne kobiet wiejskich w Polsce są postrzegane w sposób stereotypowy i naznaczony uprzedzeniami. Powoduje to mniejszą aktywność, a tym samym niższą zdolność do zatrudnienia lub samozatrudnienia.

Ze względu na specyficzną ofertę rynku na obszarach nisko zurbanizowanych, gdzie poszukuje się głównie pracowników do pracy fizycznej, czasowej, a często nierejestrowanej, kobiety mają mniej uprzywilejowaną pozycję. Dlatego powstają programy aktywizujące skierowane bezpośrednio do kobiet na wsiach, których założeniem jest aktywizacja kobiet w wymiarze zawodowym, edukacyjnym, społecznym i osobistym. W przyszłości ma to zaowocować zwiększoną aktywnością zawodową kobiet, a także intensyfikacją działań społeczno-gospodarczych na rzecz środowiska lokalnego.

Zakładanie małych biznesów jak sklep spożywczy czy zakład fryzjerski, a także działalność w samorządzie przynosi pozytywne efekty nie tylko samym kobietom, ale wpływa na zmianę oblicza wsi i polepszenia standardu życia jej mieszkańców. „Wbrew stereotypowemu postrzeganiu ról społecznych kobiet wiejskich, to właśnie w nich drzemie ogromny potencjał. Kobieca energia i potrzeba działania dla dobra ogółu może zostać z powodzeniem wykorzystana do mobilizowania lokalnych społeczności i wprowadzania zmian na lepsze” tłumaczy dr Elwira Gross-Gołacka, Dyrektor Departamentu Analiz Ekonomicznych i Prognoz w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Ponadto, aktywność kobiet zmienia świadomość społeczna. Dzięki rozwojowi i aktywności dokonuje się zmiana w postrzeganiu roli kobiety już nie tylko jako matki, żony i gospodyni, ale także jako osoby aktywnej zawodowo, która może, tak jak i mąż, dokładać się do rodzinnego budżetu. W ten właśnie sposób obala się stereotypy, co samo w sobie jest zjawiskiem korzystnym. Mieszkanki wsi dzięki samozatrudnieniu mają szansę na potwierdzenie swoich umiejętności oraz użyteczności. Odpowiadają za losy swoje i rodziny, bez ingerencji osób trzecich. Zaspokajanie materialnych potrzeb rodziny przez kobiety sprzyja również egzekwowaniu bardziej partnerskich relacji w domu.

Aktywność zawodowa i społeczna kobiet z mniejszych miejscowości służy zaspokajaniu własnych ambicji, ale również poprawie przyszłości następnych pokoleń kobiet wiejskich, losów córek i wnuczek współczesnych bizneswoman, czyli awansu społecznego kobiet w ogóle.

Kontakt dla mediów:
Agencja Star PR: Izabela Walas
tel: (22) 856 55 34/40
Email: i.walas@starpr.com.pl

Brak komentarzy

Przejdz do rozmowy

Brak komentarzy!

Możesz być pierwszym rozpoczynającym konwersację.

<